Czy warto decydować się na drewniany blat do kuchni? To pytanie budzi wiele wątpliwość. Choć drewniany blat kuchenny pojawia się często w pierwszych, nieśmiałych marzeniach o nowej kuchni, to po dłuższych przemyśleniach wiele osób jednak rezygnuje z tego pomysłu na rzecz bardziej praktycznych materiałów (np. granitu czy laminatu). Jakie są zatem plusy i minusy posiadania drewnianego blatu kuchennego?
Największą zaletą drewnianego blatu jest oczywiście jego wygląd. Wnętrze z drewnianymi elementami od razu staje się przytulne, naturalne i ciepłe. Drewniany blaty szczególnie pięknie wygląda w minimalistycznych, tak modnych ostatnio, kuchniach w stylu skandynawskim. Jest również łatwy w obróbce, można go wielokrotnie odnawiać, a także malować.
Należy mieć jednak na uwadze, że miękkie gatunki drewna krajowego, takie jak np. sosna czy topola, nie nadają się do kuchni ze względu na swą nikłą trwałość. Popularne, twardsze gatunki, które polecane są do kuchni, to dąb, buk, jesion, a także wszelkie drewna tropikalne (merbau, teak, mahoń, ipe, iroko).
Blat drewniany – dla kogo?
Jeśli korzystamy z kuchni sporadycznie i jesteśmy typem osób, które często stołują się w restauracjach, to drewniany blat może okazać się bardzo dobrym pomysłem. Co jednak w sytuacji, kiedy to bardzo intensywnie korzystamy z naszej domowej kuchni? Czy montaż drewnianego blatu ma wówczas sens? Trzeba mieć na pewno świadomość, że drewno wymaga zdecydowanie więcej uwagi niż inne materiały. Blaty drewniane źle znoszą wysoką temperaturę, odbarwiają się i są bardzo podatne na wszelkie zarysowania i wilgoć. Osoby, które wyróżniają się skrupulatnością, nie mają problemów z dbaniem o czystość i są perfekcjonistami, na pewno poradzą sobie w utrzymaniu drewnianego blatu w dobrym stanie – niezależnie od intensywności użytkowania kuchni. Mniej uporządkowane osoby powinny taki zakup bardzo mocno rozważyć.
Lity czy klejony? Jak o niego dbać?
Na rynku dostępne są blaty z drewna litego i klejonego. Drewno lite wyróżnia się rustykalnych charakterem – widoczne są naturalne nierówności i usłojenia. Zdecydowanym minusem jest jego słaba trwałość (tendencje do pękania i pęcznienia) oraz wysoka cena. Trwalsze i najczęściej wybierane jest drewno klejone, które nie pęka i nie ulega wypaczeniom (za sprawą procesu klejenia, kiedy to eliminuje się naturalne naprężenia włókiem). Powierzchnię drewnianego blatu należy odpowiednio zaimpregnować (olejem lub lakierem dopuszczonym do kontaktu z żywnością). Należy powtarzać taki proces co najmniej raz w roku, by wciąż cieszyć się naturalnym pięknem drewna.
